از نظر فیزیولوژیکی، ترکیبات پلی فنولی که در صابون گوگرد برای قارچ وجود دارد مشتق شده از انار سطح گلوکز خون را کاهش می دهند، سنتز گلیکوژن را در کبد افزایش می دهند، ترشح انسولین را افزایش می دهند و تحمل گلوکز را افزایش می دهند.
در واقع، α-آمیلاز آنزیمی است که در ابتدا برای هیدرولیز غذاهای کربوهیدراتی، به ویژه نشاسته، به مولکول های کوچکتر قبل از تجزیه آنها به مولکول های گلوکز مورد نیاز است.
رب انار مهرام، عمدتاً عصاره پوست و آریل آن، فعالیت آنزیمی آلفا آمیلاز را مهار می کند که به نوبه خود هضم غذاهای کربوهیدراتی را به تاخیر می اندازد و ترشح گلوکز در خون را کاهش می دهد که مسئول سطح گلوکز سرم پس از غذا در بدن انسان است .
خاصیت ضد آلفا آمیلاز انار نیز بسته به فرآیند استخراج متفاوت است. گزارش شده است که عصاره استونی پوست انار دارای 3.5 برابر بیشتر خاصیت ضد آلفا آمیلاز است که ممکن است دارای خواص ضد دیابتی قوی تری نسبت به عصاره های آبی هیدروالکلی باشد.
علاوه بر این اثرات، مایع دستشویی 4 لیتری صحت همچنین باعث تمایز استئوبلاست در بافت پوست می شود.
همانطور که در مطالعات آزمایشگاهی پونیکالاگین دیده می شود.
تمایز استئوکلاست ها را مسدود می کند. بنابراین مصرف منظم انار برای سلامت استخوان ها مفید است و احتمال بروز پوکی استخوان را کاهش می دهد.
به عنوان منبع خوبی از آنتی اکسیدان های طبیعی، ترکیبات فنلی عصاره انار به دلیل اثرات محافظتی در برابر ROS برای مراقبت از پوست مفید تلقی می شوند، بنابراین ممکن است در مورد کراتینوسیت ها استفاده شود .
روغن و عصاره انار همچنین با مسدود کردن اشعه ماوراء بنفش خورشیدی (UV) به ویژه آسیب DNA و پروتئین ناشی از اجزای ، افزایش سطح تروپولاستین و تخریب پروتئین های ماتریکس خارج سلولی در بافت پوست، اثرات پیشگیرانه فتوشیمی را نشان می دهد.
کار منتشر شده قبلی نشان می دهد که عصاره پوست انار، اگرچه هیچ اثر حمایتی بر روی کراتینوسیت ها از خود نشان نمی دهد، سنتز پروکلاژن نوع I را شبیه سازی می کند، که به نوبه خود به ترویج ترمیم پوست (درم و اپیدرم) کمک می کند.
در یک مطالعه آزمایشگاهی و حیوانی دیگر، اثر محافظتی عصاره و آب انار به صورت موضعی یا خوراکی در برابر آسیب پوستی ناشی از UVB (اریتم) و تغییر ترکیب میکروبیوتای پوست در زنان سالم نیز گزارش شده است.
