مردم در سراسر جهان از قابلمه تفلون نوبل و تابه های نچسب برای پخت و پز روزانه خود استفاده می کنند. روکش نچسب برای برگرداندن پنکیک، چرخاندن سوسیس و سرخ کردن تخم مرغ مناسب است.
می تواند برای پختن غذاهای لطیفی که ممکن است به تابه بچسبند مفید باشد. اما در مورد پوشش های نچسب مانند تفلون بحث و جدل وجود دارد.
برخی منابع ادعا می‌کنند که آنها مضر هستند و با شرایط سلامتی مانند سرطان مرتبط هستند، در حالی که برخی دیگر اصرار دارند که پخت و پز با ظروف نچسب کاملاً ایمن است. این مقاله نگاهی دقیق به ظروف نچسب، اثرات آن بر سلامتی و ایمن بودن یا نبودن آشپزی با آن دارد.
ظروف نچسب مانند ماهیتابه ها و قابلمه ها با ماده ای به نام پلی تترا فلوئورواتیلن پوشانده شده اند که معمولاً به نام تفلون شناخته می شود.
تفلون یک ماده شیمیایی مصنوعی است که از اتم های کربن و فلوئور تشکیل شده است. اولین بار در دهه 1930 ساخته شد و سطحی غیر واکنشی، نچسب و تقریباً بدون اصطکاک ایجاد می کند.
سطح نچسب ظروف آشپزی با روکش تفلون را برای استفاده راحت و تمیز کردن آسان می کند. همچنین به روغن یا کره کمی نیاز دارد که آن را راهی سالم برای پختن و سرخ کردن غذا می کند.
تفلون کاربردهای دیگری نیز دارد. همچنین برای ساخت روکش سیم و کابل، محافظ پارچه و فرش و پارچه های ضد آب برای لباس های بیرون مانند بارانی استفاده می شود.
با این حال، در دهه گذشته، ایمنی ظروف نچسب مورد بررسی قرار گرفته است. نگرانی ها بر روی ماده شیمیایی به نام اسید پرفلوروکتانوئیک متمرکز شده است که قبلا برای تولید ظروف نچسب استفاده می شد، اما امروزه از آن استفاده نمی شود. این تحقیقات همچنین خطرات مرتبط با گرمای بیش از حد تفلون را مورد بررسی قرار داده است.
