عسل که به دلیل طعم و ویژگی هایش ضد عفونی کننده، ضد باکتری، ضد ویروسی مشهور است، به طور فزاینده ای توسط فرانسوی ها مصرف می شود. آنها هر سال حدود 40000 تن می خورند، در حالی که با ناپدید شدن زنبورها تولید ملی کاهش می یابد.
نتیجه: واردات این عسل شانه ای بسیار ارزشمند از سال 2004 دو برابر شده است. در سال 2016 به ازای 9000 تن تولید شده در فرانسه، 31000 تن از چین، اسپانیا، اوکراین و حتی آمریکای جنوبی وارد شده است.
برای پاسخگویی به این تقاضای رو به رشد، تولیدکنندگان مواد غذایی از عرضه آن به صورت تغییر شکل و بسته بندی مجدد با افزودن شربت شکر یا مخلوط کردن آن با سایر عسل ها دریغ نمی کنند.
حال برای اینکه به عنوان «عسل» فروخته شود، نمی توان ماده ای به آن افزود; هیچ تغییری امکان پذیر نیست و باید طبق مقررات اروپایی توسط گونه زنبور عسل Apis mellifera تولید شود.
کریستوف بروست در مصاحبه ای با لوموند در تاریخ 2 ژانویه هشدار داد: «برای دهه ها، یک سوم عسل فروخته شده در فرانسه تقلبی بوده است، عمدتاً عسل چینی.
این مدیر سابق تجارت کشاورزی در کتابی پرفروش به نام «حالا چه می خوریم» بازگو می کند؟ چندین حکایت در مورد عسل وارداتی تقلبی و گلدانی با برچسب های دروغین.
بیش از 40 درصد از عسل های ارزان قیمت که با مقررات مطابقت ندارند. برای حمایت از نظر خود، این صنعتگر به آزمایشات UFC-Que Choisir که در سال 2014 بر روی بیست عسل «اولین قیمت» خریداری شده در سوپرمارکت های زنجیره ای مختلف انجام شد، اشاره ویژه ای کرد. شش نفر از آنها، از جمله، قند اضافه داشتند.
وی همچنین به اداره کل رقابت، امور مصرف‌کننده و کنترل تقلب اشاره کرد که طی تحقیقاتی در سال 2015 اشاره کرده بود که نسبت عسل‌های «اول قیمت» که با مقررات مطابقت ندارند، 42.8 درصد و «بالا» بوده است.
در نهایت، آزمایش‌های انجام شده توسط مرکز تحقیقات مشترک کمیسیون اروپا در سال 2015 نشان داد که 20 درصد از نمونه‌های گرفته شده در مرزهای اتحادیه اروپا یا در محل واردکنندگان، استانداردها را رعایت نمی‌کنند.
